Marathi kavita :- सखे, कुठं मी चुकलो, कशास मुकलो...

सखे, कुठं मी चुकलो, कशास मुकल रोज याचा हिशोब मी करायला बसतो सगळी देणी-घेणी अगदी अचुक मांडतो पण सखे, तु दिलेला "दग्याचा" एक रुपया न...

Marathi Kavita : पंख पिंजरयातच अडकले होते...

पंख पिंजरयातच अडकले होते... आज का डोळ्यात माझ्या पाणी पुन्हा दाटले होते... कासाविस या व्याकुळ आतम्यात आभाळ भरून साठले होते... आज का मन पुन्...

Marathi Kavita : मला एक नवीन क्षितीज सापडलंय

"मला एक नवीन क्षितीज सापडलंय". होय, जीथं सूर्य कधी मावळतच नाही अन काळोखाला अस्तित्वच नाही जीथं भूतकाळाच वास्तव्यच नाही अन आठवणींच...

Marathi Kavita : गेले ते दिन गेले

विनाकारण रात्रभर रंगणारे संवाद रात्री ३ ला झटका आल्यासारखे वडाळा ते दादर चौपाटी फिरणे शम्मी देव आनंदचे म्याटिनी सिनेमे बादल थिएटर मधे बाजुच...

Marathi Kavita : तराजू

भाषा आहे पण शब्द नाही शब्द आहेत पण धैर्य नाही धैर्य आहे पण काळीज नाही काळीज आहे पण भावना नाही भावना आहेत पण संवेदना नाही संवेदना आहे पण वेद...

Marathi Kavita : माझा लिलाव झाला

मला न कळता कधीच माझा लिलाव झाला मनास रोखून ठेवण्याचा स्वभाव झाला ... उचलत गेलो असंख्य ओझी कुणाकुणाची असून घायाळ,चालण्याचा सराव झाला ... सु...