Marathi kavita : ते निखळते निखारे

साक्षीस अजुनी आहेत , तेच आभाळ चंद्रतारे उचललेचं माझे मीच , आठवांच्या तुझे ढीगारे कफल्लक कसा म्हणु ,वेदनांनी घर हे सजले भिजवीतो मदीरेत सांजरा...

Marathi Kavita : मी

मी हरण्या साठी नाही जन्माला आलो...!! मी जरा जरासा मस्त जगुन घेतो मी हरण्या साठी नाही जन्माला आलो मी दुख पाहिले तरीही नाही खचलो मी रडण्या साठ...

Marathi Kavita : गेटवरचा तो रोजचा चेहरा

गेटवरचा तो रोजचा चेहरा आज थोडा उदास दिसला आपुलकीन बघत माझ्याकडे थोडे हळूच उसन हसला "निघालास ना शेवटी .... .... खूप आठवशील रं साह्यबा नव...