आभाळ ज़मिनीला टेकते
हा प्रत्तेकाचा भास आहे
कधीतरी ज़मिनीला टेकावे
हा आभाळाच ध्यास आहे
क्षितिज पहातांना
प्रत्तेकजन फसले आहे
खरे सांग मित्रा
तुला त्यांचे प्रेम कधी दिसले आहे
आभाळ आणि ज़मिनिचा
आहे जगती दुरावा
नीट बघ मित्रा
हाच तर खरा आहे
त्या दोहोंमधिल प्रेमाचा पुरावा .
Marathi Kavita : प्रेमाचा पुरावा
Info Post
0 comments:
Post a Comment